Yaşamımdan dökülen kelimeler

Takvim yaprakları 1 ekim 2011 cumartesi gününü gösteriyordu. Saatler ise 6:30 du. Evden babam ile çıkıp şirketin Adana incirlik teki merkezine gittim. Orada benim ile beraber Irak a gidecek olanlarla birlikte beklemeye başladık. Muhabbet ettikçe oradakilerin aslında tam savaş zamanı orada çalıştıklarını öğrendim. Saat 9 gibi hareket ettik. Mercedes tipi bir minibüs ile 9 kişi başladık yola. Adana-Erbil arası yaklaşık 1000km lik yol. Şöför arkadaş Şırnak Silopi li ve bu işi yıllardır yapan birisi. Neyse efendim başladık biz bu yola. Antep ten iki arkadaşı daha alıp 11 olduk ama minibüs maximum 9 kişi alabiliyor. Başladık sıkışık gitmeye. Öğle yemeği için Urfa girişinde bir lokanta da durduk ve Urfa kebabı yedik. Orada ki herkes bu kebap mı ya falan demeye başladı. Adana kebabını aradık.  Hareket ettikten kısa bir süre sonra İbrahim Tatlıses'in şarkılarını dinleyeme başladık malum Erbil de herkes bu adamı dinliyor. Yaklaşık olarak 3-4 saat dinledik artık kusmak istiyordum. Mar...

Uzun çok uzun bir süredir blogumdan uzaktayım. Aslında evimden de uzaktayım. Yaklaşık Tam 1 ay önce evimden çıkıp biraz daha güneye inmeye karar verdim. Merhaba IRAK. Irak, Erbil de Ankawa denilen yerde dublex bir evde kalmaktayım. Burada Amerikan üssünde çalışmaya başladım. İş ortamında türk,amerikalı, ıraklı, hindistanlı ve daha bir çok değişik ülkeden çalışanlar var. Şuan için her şey yolunda gidiyor bakalım hayat bize neler gösterecek. Şantiye hayatı cidden çok değişik bir yer imiş ama şunu gördüm ki bir çok yalancı,yalaka adamlar şantiyelerde yaşarmış. Ve de özellikle de bizim burada toplanmış :) E artık yapacak bir şey yok. zaten burada ki iş bitmek üzere sıkacağız dişimizi. Erbil de hayat çok ilginç. Kaldığım yer Hristiyan mahallesi o yüzden içki satışı yasak değil ve dışarıda rahatça gezebilirsiniz. Ama kürt mahallerinde çok dikkatli olmanız gerekiyor. Şehrin merkezinde yüksek bir bölgede eski bir kale var. Şehir bu kalenin etrafında kurulmuştur. Cuma günle...