19'un hafif üstü 20

Daha dün 19 idim bugun 20

zaman su gibi akıp geçiyor

avuçlarında zamanı tutamamanın verdiği hüzünle

bakıyorsun onlu yaşlara

çok düşsel bir duyguymuş

ne garip geriye baktığında

koca bir on dokuz yıl geçmiş

20 li olmak nedir,eserim?

10 lu yaşlara gelemeyeceğim bir daha

gülüşlerim bile daha ciddi olacak

daha seviyeli çıkacak kelimeler ağzımdan

anlamlarını kendim vereceğim yazdığım kelimelere

gözyaşlarım isyan edecek neden akmıyoruz diye

kalbimin ritmi değişecek

kıskanarak bakacağım on lu yaşlara

ama onlardan daha çocuksu olacağım

düşlerim ve ruhum

genç ve çocuksu

hep koşmak isteyecek kırlarda

istediğim zaman yalın ayak yüreyemeyeceğim

tarlada,sokakta

sevinçli bir şekilde koşamayacağım

artık sohbetlerin rengi bile değişecek

çayımın tadı sevdamın adı farklı olacak

ilişkilerimin süresi uzayacak

kaldıramayacağım oturduğum yerden sandalyeyi geriye doğru

korkacağım düşmekten

yanlızlığımla yatacağım geceleri

uyuyamayacağım bazen düşünmekten

hep içimde gelecek kaygısı

hep bir şeyleri başarabilme arzusu

hep yeniden çocuk olma tutkusu saracak beni

mavi gecenin berrak rüyalarında

bisikleti daha yavaş kullanacağım

bırakamayacağım inişli yollarda iki elimi

gece yarılarına kadar sokakta oynayıp

eve geç gelmeyi özleyeceğim

çalamıyacağım artık bahçelerden

portakal,elma,armut,mandalina

arbaların arkasına koşup içlerine binemeyeceğim

patlak lastikleri elimle çevirip

kim daha hızlı sürecek diye iddalaşamıyacağım

kavga edip ertesi gün

sanki hiçbir şey olmamış gibi davranamıyacağım

hep bi burukluk kalacak içimde

ben istemesemde olacak

tanıyamıyacağğım sesimi bazen

aynaya bakınca yaşlandığımı bilecem

mahalle maçlarında saatlerce koşamıyacağım

girmekten korkacağım

küçükken girdiğim temiz

ama şimdi kirli olan sulama kanallarına

çekineceğim hastalıktan

yatağa düşünce yatakla paylaşacağım günlerin sayısı artacak

korkacağım soğuktan

giyeceğim kalın elbiselerimi

yağmur altında ıslanıp

çamurlara bulanamıyacağım

üstümün kirlenip

herkesin benimle alay etmesinden çekineceğim

uçurtmam koptuğunda yakalamak için peşinden koşmayacağım

ancak yastığı olabilirim uzun eşşeğin

gitarımın tellerinin çıkardığı ses azalacak

daha yorgun çıkacak tınılar

ritimlerim hüzünsel

sözcüklerim düşsel

akorlarım minör olacak

çoşamıyacağım majörlerin sesleri ile

diyez yerine bemol kullanacağım

pesleri artacak şarkılarımın

düşlerim daha sade olacak

hep sevişeceğim maviyle

hep özleyeceğim çocukluğumu

uzun yolculuklara çıkacağım

bağımlı olmayacak bedenim bir yere

bağlı kalacağım sevgime

suflör istemek yerine suflör olacağım bazen

kendi kendime kızacağım

hep kendimi eleştireceğim

evet bazı şeyleri yeniden yaşayamıyacağım

ama ben yaşadım

hem de imrenilecek bir çocukluğu

aklıma aykırı gelen herşeyi yaptım

hep özleyeceğim hep düşüneceğim o günleri

ama her yaşın tadı başkadır

biz değilmiydik küçükken büyük olmak isteyen

büyüdük ve küçük olmak istiyoruz

işte insanlık hali

biliyoruz imkansızlıkları ama yinede istiyoruz

zamanda akıp gidiyoruz

hep özlenecek anlara

yaşadıklarımız hep kar cebimizde

en mantıklı olanı da

yaşa yaşını yaşında

o yaşın güzelliğini ver yaşamına

bak nasıl tanımlıyor eserim  20 sini

19 un HAFİF ÜSTÜ 20

[(ben hep mavi düşlü ve gülüşlü çocuk olacağım)]

11/16-09-2007

ADANA