Çapraz bir yapıtın en köşesi
Çapraz bir yapıtın en köşesindeyim. Camdan sızan güneşin bedenimde oluşturduğu desenleri seyretmekteyim. Gülüşlerimizdeki sevincin soyut bir çizim çalışması kadar amatör ve bir çiçeğin rengi kadar renkli bir tablo çıkıvermiş ve ben her sabitliğimi bozduğumda ayrı bir mana alıyor bu çizgiler.
Düşünüyorum içimi kemiren korkuların ve feryadı isyanlarımın ne kadar anlamsız olduğuna. Düşünüyorum hayatın bir yalan kadar anlamsız ve bir sonsuzluk kadar anlamlı olduğunu. Düşünüyorum; acaba bu çizgilerle yağmur damlalarının mavi gülüşümdeki saf dokunuşlarını ve dudağıma dokundurduğu o ilk öpücüğün resmini çizebilir mi? acaba ben mi çok düşünüyorum yoksa düşünceler mi beni sarıyor? Bilmiyorum belki de her ikisi de olabilir diyorum. Bekliyorum ama uzun sürecek gibi görünüyor bu bekleyişim.
Dönüyorum yine ruhumun başına gelen bu çizgisel resim çalışmalarına ve tekrar harekete başlıyorum. Bir o yana, bir bu yana, bir aşağı, bir yukarı. Düşlerimin eksenin etrafında dönüyorum. Bazı gariplikler görünüyor ve birden duruluyor. Havanın ve güneşin ışınları birden sabitleniyor. Bende duruyorum bu durgunlukta. Bakıyorum ki; saf dokunuşlar ve o ilk öpücüğün çizgileri belirlenmiş ama eksiklikler var her daim hayatta olduğu gibi.
Bekliyorum ve bir dua ediyorum, hep benimle olan ama aslında her daim bensiz olan damlaların gözyaşlarının akmasına izin vermesi için.
Dayanamıyorum çığlık atıyorum. Sesim yankılanıyor bu sonsuzlukta. Kulağımda çınlıyor bu çığlığım ve yavaş yavaş duruluyor bu yankılanmalarım. Ve birden hiç ummadığım anda yavaş yavaş yükselen, tümden gelen ve tüme gidecek olan bir şırıltı sesleri duyuyorum.
Evet bunlar gözyaşları. Seviniyorum, sevincim hücrelerimi etkiliyor ve mutlu oluyorum. Geliyor beklediğim o an ve geldi. o an görebiliyorum güneş ışınları ile berrak damlaların bedenimde oluşturduğu o muazzam ve düşlediğim resmi portrelemesini. ama uzun sürmüyor bu anım. her zamanki gibi arkasına bile bakmadan gidiyor gözyaşları. Hevesim boğazımda düğümleniyor. Bende bozuyorum durgunluğumu, arkasından koşuyorum gözyaşlarımın belki bir gün yetişirim diye...
01/03/08
Eskişehir
Yorumlar
Yorum Gönder